670

Στην παραλία φάνηκε, φορώντας ροζ μπικίνι.
Τα μάτια της μ’ αντίκρισαν, μ’ αυτά μου είπε κείνη
«Το ράσο βγάλε ευθύς, συν Αθηνά και χείρα κίνει»
μα τους καημούς μου έδεσα σφιχτά στο κομποσκοίνι.

669

Η ύπαρξή του εφήμερη
μα η καύλα του ανήμερη.
Στον νου του την κοιτά
χαϊδεύει τ' αχαμνά
καθώς διαβάζει λίμερικ.

668

Στην παραλίαν είδεν την την ώραν που εκολύμπαν.
«Έτσι πουρέκκαν, πλάστη μου, πρώτην φοράν στο σύμπαν!»

667

Κάποτε ήμουν ιχνηλάτης
απάνω στα μουνόχειλά της.

666

Πάνω μου ασκείς κάθε authority
κόρη ξινή κι ακριβοθώρητη.

665

Καίγεται η Μέση Ανατολή στη φρίκη των πολέμων
και πίνουμε αδιάφοροι βότκα με bitter lemon.

664

Είπα του
του Ύπατου
για την ζημιάν του δίπατου.
Τζιαι είπεν μου ο Ύπατος
(με κήρρωσιν του ήπατος)
«Θα φτιάξουμε την τρύπα του.»
Τζι’ εσκέφτην τότες «χτύπα του!».

663

Φίλε Σεργκέι, αιωνόβιε,
πιες στην υγειά σου, νασνταρόβιε!

662

Έψαξα να βρω τον Λάζαρο.
Τον βρήκα στο γυναικοπάζαρο.

661

Δεν λέω, θα βιάστηκα στο ραντεβού το πρώτο, μα

μία κουβέντα έκανα και μου 'πε αυτή απότομα:

"Μα για τσουλί με πέρασες; Κοπρίτη, θέλεις σκότωμα!"

660

"Το όνομά σας, δεσποινίς;" "Εμέ; Με λέν Ιάνθη..."
"Αναξαγόρας λέγομαι και είμαι από την Ξάνθη."
Άπλωσε την χερούκλα του, προσέφερε τα άνθη,
μα η μασχαλίτσα βρόμαγε, κι εκείνη επικράνθη.

659

Σαν μπήκε με το ξώβυζο στην ψησταριά, ο ψήστης
αμέσως αναφώνησε "ω! Δόξα εν Υψίστοις!"

658

Αγόρασε λάμπα, αντί κερί
από γνωστή αντικερί.

657

Στη ρώγα σημαδεύει και μάλλον θα σ' το χύσει
μα, μύωπας καθώς είναι, νομίζω θ' αστοχήσει.

656

Μου το 'χες πει πως θα 'πεφτα
σε πάθη αθεράπευτα.

655

Τ' άδικο πάντα κυβερνά, κι Εκείνος το παιχνίδι Του.
Ποιος να 'ν' ο πλάστης άραγε ενός Θεού ασυνείδητου;

654

Γεναίτζιες ούλλον χάριν, λεπτές, αραχνοΰφαντες.
Εκάτσαν ούλλη νύχτα, χωρίς παμόν εγλείφαν τες.

653

Το κακοποιό στοιχείο
το συλλάβανε στη Χίο.

652

Έστιψες στο ποτήρι μου τέσσερα πικρολέμονα.
Άγγελο γω σε φώναζα κι εσύ μ' έλεγες δαίμονα.

651

Βάζει τα βράδια στα άστρα φτερά
και μουρμουρίζει "αστραφτερά..."

650

Ήσουν κορίτσι απ' τα Πετράλωνα
και με τα χρόνια, καθώς μεγάλωνα,
εσύ με έδιωξες και πήρες άλλονα.

649

Οι κοπέλες πάνε μόνες
και μαζεύουν ανεμώνες.

648

Με προσκάλεσε η Λήδα
και μου είπε "έλα πήδα"―
όμως τον γκρεμό δεν είδα.


Τάδε έφη Πατήρ Φραγκίσκος.

647

Την ποίηση παρομοίασε με έναν ανύπαρκτο έλικα
και από πλήξη άρχισε να τον γυρνά τεμπέλικα.


Αφιερωμένο εις παπαδοπαίδιν, με συμβολήν και του ιδίου.

646

Δεν ήτο σερβιτόρος, μα ...δείπνο ο εστιάτορας,
αφού πελάτης ύστατος ήταν ο αλιγάτορας.

645

Σου 'χω μεγάλη έκπληξη, θα πάμε στη Σιένα.
Αγόρασα εισιτήριο, για πάρε και συ ένα.

644

Λένε πως όλοι οι δρόμοι
καταλήγουνε στη Ρώμη.

Καβάλα στο παπάκι μου
έβγαζα το ψωμάκι μου.

Πάντοτε είχα τύχη, μα
μ' εκείνο το δυστύχημα

η πίτσα για ντελίβερι
κατέληξε στον Τίβερη.

643

Στον ανθοπώλη βρέθηκα και σου 'φερα κυκλάμινα.
Πολύ στραβά το πήρες και πέρασες στην άμυνα.

Για σκέψου να σου έφερνα μονάχα ένα κυκλάμινο:
όλο θυμό θα μ' έριχνες ευθύς στη υψικάμινο.

642

ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Είπε πως είχε την έννοια του απόλυτου
η αγάπη για την πόλη του.
Σας λέω με την έννοια του απολύτου
πως απλώς κοιτάζει τη βολή του.


Τάδε έφη Αββάς Σαλβαδόρ.

641 γ'

Αγόρι πανικόβλητο,
κοινωνικό απόβλητο.

Κύριε, δεν τ' αγάπησες
κι οι ελπίδες του χασάπισσες.

641 β'

Αχ! βλήτο, απειρόβλητο
είσαι στο απυρόβλητο!


Τάδε έφη Πατήρ Φραγκίσκος.

641

Του λόγου του ως εικός
έμενε συνεχώς στο απυρόβλητο
πάντα με ρούχο μωβ, λιτο-
δίαιτος κι ασκητικός.


Τάδε έφη Αββάς Σαλβαδόρ.

640

Σήμερα με ευνόησαν οι μοίρες
όταν συνάντησα τον Don Ramirez
στη πλατεία του New Derkamison
-ήρεμος με το άσπρο του πουκάμισο.
Πρόεδρε, είπα, του Ιδρύματος Strontafthore,
χαίρε, ωραίε κι αδιάφθορε.


Τάδε έφη Αββάς Σαλβαδόρ.

639

Γέμιζα το ποτήρι μου, το κοίταγα και το 'πινα.
Το γέμισα οχτώ φορές - τα πάθη μου ανθρώπινα.

638

Έμεινε ακατούρητη.
Της άνοιξε ο σεκιούριτι.

637

Χάλασε ο προτζέκτορας.
Τον έφτιαξε ο Έκτορας.

636

- Κάθε βράδυ πού πηγαίνεις,
πενηντάχρονος εργένης;
- Πάω βόλτα στη Ρηγαίνης...

635

Η πρασινομάτα Γκέρτα
ήλθε από τη Γκαζέρτα
με μια φαγωμένη μπέρτα
όμως με τα σούρτα-φέρτα
τον απάτησε αβέρτα.


Τάδε έφη Πατήρ Φραγκίσκος

634 β'

Σ' είδα στα ξεροπήγαδα!
Δεν είσαι καμιά μύγα, δα!

634

Κάθε Σαββάτο απόγευμα, κοντά στα ξεροπήγαδα,
είχε ένα φτωχοκάλυβο, πήγαινα και την πήδαγα.

633

Μέσα σ' αυτό το οίκημα
διέπραξες αδίκημα.
Στη φυλακή σε πήγανε
κι εφτά σού είναι λίγα, ναι.

632

Ανήκει στη φυλή Μασσάι
και, καθώς λένε, δεν μασάει.

631

Είν' όλα μου τα αισθήματα ειλικρινή μα κι έντιμα.
Εγώ όρκο σου έδινα κι εσύ έκανες κέντημα.

630

Πόσο μ' αρέσει όταν με γλείφεις
σε παραλία της Τενερίφης...
Νιώθω του κόσμου τρανός χαλίφης.


Με μικρή παρέμβαση του Αββά Σαλβαδόρ.

629

Νοικιάσαμε δυο βέσπες
και πήγαμε στις Πρέσπες.

628

Βαρέθηκα τη Νάταλι.
Είναι τρελή και σπάταλη.

627

Γνώρισα έναν Αιγύπτιο
που κολυμπούσε ύπτιο.

626

Με κοίταξες ανέμελα,
με τάραξες συθέμελα.

625

"Έριξε η φύση φως!",
φώναξε ο Σίσυφος.

624

Της θύμωσε ο πατέρας της,
της κόρης της ανέραστης.