611

Ήταν κορίτσι όμορφο, γλυκό, με καλλιέργεια.
Μαζί μου πέρασε όμορφα και μου 'δωσε ενέργεια,
μα 'φυγε μουρμουρίζοντας "Απλά από περιέργεια..."

610

Θυμάμαι, μου 'πες άλλοτε
"Άσε με, ξεχαρβάλωτε."


Υ.Γ. Ουψ! Ίδια ρίμα με 551.

609

Ο ένας εν εθνικιστής,
"...το γαίμαν μας αυλάτζιν."
Τζι ο άλλος εν διεθνιστής
τζι ακούει το "Imagine".

608

Τόσο που την αγάπησα, και δεν μ' αγάπησε καθόλου.
Τούτη η ζωή μου φαίνεται πως είναι έργο του διαβόλου.

607

Το Σάββατο τ' απόγευμα διέσχισα τον Τάμεση.
Μπορεί να μη σε βρήκα εκεί, μα 'ταν η αγάπη μου άμεση.

606

Λονδίνο, καταχείμωνο. Είμαι στο Leceister Square.
Άνοιξη σε πεθύμησα, πού 'σαι γλυκύν μου έαρ;

605

Κι αν το δόντι μου πονάει,
βρίσκομαι στο London Eye
κι είσαι πιο ωραία απ' τη Δανάη.

604

Ήταν πολύ ρατσιστικό, μου είπε: "You are a Gypsy,
nevertheless, I'll do it with ya, I'm feeling kinda tipsy."
Θύμωσα, μα το έκρυψα. Της ζήτησα να σκύψει.
Και μόλις έπιασε δουλειά μ' ανέβασε στα ύψη.

603

Σ' το λέω Άγιε μου Σπυρίδωνα,
είναι τα χείλη της φιλήδονα.

602

Ο γιος μου μ' αναγκάζει,
"πάτα, ρε μάνα, γκάζι".

601

Ίσως από μιαν άποψη να είμαι σαν αόρατος,
μα πάνω σου απαλά ακουμπώ, γλυκιά αιχμή του δόρατος,
και γίνεται η ζωή χαρά κι ο κόσμος μου θεόρατος.

600

Έχει δυο χείλη όμορφα και δροσερά σαν μέντα,
μα δυσκολεύονται πολύ ν' αρθρώσουν κομπλιμέντα.

599

Μου πήρε το ποτήρι, λίγο κρασάκι μου 'βαλε.
Της χαμογέλασα γλυκά: ''Σε αγαπώ ρε βούβαλε...''

598

Στη φάρμα που την πήγα ψες (είχε μια φεγγαράδα...)
δεν ξέρω πώς την μπέρδεψα με μια τρελλή αγελάδα...

597

Κάθε βραδάκι πήγαινα
στη φάρμα με τη Ρήγαινα.
Κι ο βασιλιάς σαν έστελνε ένα σωρό στρατιώτες,
κατάφερνα και έπειθα πως τάιζα τις κότες.

596

Φλύαρο μ' αποκάλεσε και το 'φερα βαρέως.
Ένα λεπτάκι μίλησα κι εξήγησα ευθέως:
"Τους φλύαρους δεν τους μπορώ, αλήθεια, δεν τους πάω."
(Μα όσο είμαι δίπλα σου, αδιάκοπα μιλάω...)"

595

Στις έξι θα σχολάσει και θα 'χει πια βραδιάσει.
Στα ηδύποτα θα πέσει, θα πιει ένα καφάσι.

594

Άρχισε γυμναστήριο, κορμάκι για να φτιάξει,
για να τη βάζει ο φλώρος της σε ακριβό αμάξι.

593

Έχει καρδιά λαβύρινθο, σαν έργο του Δαιδάλου,
μα 'ναι τα χείλη της γλυκά, γεύση πικραμυγδάλου.

592

Λίγο λικέρ τη μέθυσε
κι η τσαχπινιά της με έθισε.

591

Αν η μέρα σου ξεκίνησε αναποδιές γεμάτη,
δες το παιδί που σε κοιτά και κλείσε του το μάτι.

Οι αναποδιές συνέχισαν; Πάνε μέχρι το βράδυ;
Δες το παιδί που σε κοιτά και ζήτα του ένα χάδι.

590

Στο στράτευμα με έστειλες, κακιά ποινικολόγισσα,
και το αποτέλεσμα εμφανές: αμέσως κρυολόγησα.

589

Με πέταξαν στο στράτευμα, στον τέταρτο τον λόχο.
Δώδεκα σφαίρες έριξα, μα δεν βρήκα τον στόχο.
Πες, το ρημάδι τ' όπλο μου, για πες μου, γιατί το 'χω;

588

Ήταν πολύ περήφανη για τα λατινικά της.
Μια μέρα το αποφάσισε, πως θα γινώ σακάτης.

"Εκ των πραγμάτων πέθανες! - λατινιστί 'de facto' "
και στο κεφάλι μου έριξε τη γλάστρα με τον κάκτο.

587

Μου 'πε πως θα με ξέκανε με τζούντο και καράτε
μα τώρα όποιος τη σκέφτεται, στ' αλήθεια τη λυπάται.

Κι αν μου 'πε "την κορμάρα σου πάψε να την εκδίδεις"
- το ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο το ελέγχει ο Σταυρίδης.

586

Εξ αρχής το αντελήφθην:
είσαι μια παγοκολώνα
και ψυχρά με έχεις ρίξει
μέσ' στο μάτι του κυκλώνα.

585

- Δες! Μου το έχεις "επεκτείνει"...!
- Εσείς οι άνδρες, είστε κτήνη.

584

Σαν αγάπησα την Emma
γέμισε η καρδιά μου αίμα.

583

Τις κρυφές πληγές να ράψεις
και στον δρόμο να μην κλάψεις:
αν θα κλαις, αρχόντισσά μου,
θέλω να 'ν' στην αγκαλιά μου.

582

Ας είναι να σηκώσω
όσα σηκώνει η γη,
φτάνει που θα σου δώσω
χαρά για μια στιγμή.

Το σύμπαν ας σηκώσω
στις πλάτες σαν φτερό,
γλυκό χαμόγελό σου
να δω και να χαρώ.

581

Σαν Αγιατόλα
της Τεχεράνης
μες στην καρδιά μου
λύνεις και ράνεις,
μα η καρδιά μου
που με προστάζει
πάνω σου πέφτει
σαν καμικάζι.

580

Το όνομά της Έρση.
Την ξέρω από πέρσι.
Συζεί με έναν Πέρση,
της λέει "σ' αγαπάω"
μα εκείνη ...shows no mercy.

579

Δουλεύω στα κιτάπια.
Χθες βράδυ βγήκα, τα 'πια.
Τον πόνο μου κατάπια
που 'ν' η ζωή μου σάπια.

578

Τα αισθήματά μου ανάγλυφα.
Τα δυο βυζιά σου τα 'γλειφα.

577

Την έπιασα εξ απίνης
(εννοείται, επί της κλίνης).
-Τα πόδια σου μην κλείνεις!
-Θέλω να σε δω να χ...

576

Βρίσκει στίχους σε ξένα αλφάβητα.
Μικρά χαρτιά, τα καίει και θάβει τα.

575

Μου το ΄κανε επί του τάπητος.
Ντούρος, γλυκός κι αξιαγάπητος.

574

Μου 'ριξε έτσι στα ελαφρά, "αρσενικά γουρούνια"
μα ήταν σαν να κλότσαγε με μπότες και σπιρούνια.

Έτσι ο έρμος ρώτησα άλλης λογής ζουζούνια.
Τίποτα δεν απάντησαν, μα στείλανε σαπούνια.

"Άσε και θα με δείρουνε όλες με τα μπαστούνια..."
σκέφτηκα και τράβηξα για τα αγριοβούνια.

573

Μου είπε εν ολίγοις:
"Για κάνε λίγο πίσω".
"Ευγενικά με θίγεις,
κι ήσυχη θα σ' αφήσω."

572

Αν βρεις στον δρόμο σου αγελάδα εμπύρετη,
πάρ' τη μαγκούρα κι αμέσως δείρε τη.

571

Τις ρώγες σου πιπίλιζα
κι εσύ έπαιζες τρίλιζα.

570

Παντρεύτηκε πρόσφατα ένα τσουλί
που μπήκε πέρσι στη βουλή.
Ψηλά ψηλά έχει μια ουλή
που φαίνεται γιατί κουρεύτηκε γουλί.
Τα βράδια σε γριές το κορμί του πουλεί
κι αυτές κοιτάζουν με δέος το πουλί.

569

Ξεκίνησε στην εκκλησία ως αριστερός ψάλτης.
Αργότερα διετέλεσε δεινός αντεροβγάλτης.
Σήμερα φαντάζει ο χειρότερος εφιάλτης
σ' όλους τους υπαλλήλους της εταιρείας F.E. Altis.

568

Τη φίλησα στο τέτοιο της, της είπα "είναι γλύκα!"
"Γλύκα είναι τα χείλη σου, κι όχι η δική μου η προίκα.
Άσε τα λόγια φλύαρε, γι' άλλο σκοπό σε βρήκα.
Συνέχισε την τέχνη σου και στείλε με στο ΙΚΑ."

567

Πήγε και παραθέρισε στην Ελβετία, στις Άλπεις.
Φαίνεται δεν με πίστεψε, νόμισε ήμουν κάλπης.

566

Το έχω ήδη αντιληφθεί, τα πράγματα είναι ζόρικα
κι εμένα τα τραγούδια μου σου πέφτουν λίγο φλώρικα.

565

Ρώτησα πριν από καιρό: "Σ' αρέσουν τα βραχιόλια;"
και μόνο που δεν έβγαλε απ' την τσέπη δυο πιστόλια.
Κι αν στο μπαλκόνι βρέθηκε, νόμισε ήταν περβόλια:
αντί λουλούδια, φύτεψε φακές, μα και φασόλια.

564

Τέτοιο κεφάλι αγύριστο,
πάρ' το ξουράφι ξύρισ' το.

563

Πάντα μέσα στην καρδιά της
θα 'μαι σαν λαθρεπιβάτης.

562

Βλέμμα σαν χιόνι
πώς με ματώνει.
Όταν νυχτώνει
έρχεται μόνη
μ' ένα πριόνι
και με σκοτώνει.