653

Το κακοποιό στοιχείο
το συλλάβανε στη Χίο.

652

Έστιψες στο ποτήρι μου τέσσερα πικρολέμονα.
Άγγελο γω σε φώναζα κι εσύ μ' έλεγες δαίμονα.

651

Βάζει τα βράδια στα άστρα φτερά
και μουρμουρίζει "αστραφτερά..."

650

Ήσουν κορίτσι απ' τα Πετράλωνα
και με τα χρόνια, καθώς μεγάλωνα,
εσύ με έδιωξες και πήρες άλλονα.

649

Οι κοπέλες πάνε μόνες
και μαζεύουν ανεμώνες.

648

Με προσκάλεσε η Λήδα
και μου είπε "έλα πήδα"―
όμως τον γκρεμό δεν είδα.


Τάδε έφη Πατήρ Φραγκίσκος.

647

Την ποίηση παρομοίασε με έναν ανύπαρκτο έλικα
και από πλήξη άρχισε να τον γυρνά τεμπέλικα.


Αφιερωμένο εις παπαδοπαίδιν, με συμβολήν και του ιδίου.

646

Δεν ήτο σερβιτόρος, μα ...δείπνο ο εστιάτορας,
αφού πελάτης ύστατος ήταν ο αλιγάτορας.

645

Σου 'χω μεγάλη έκπληξη, θα πάμε στη Σιένα.
Αγόρασα εισιτήριο, για πάρε και συ ένα.

644

Λένε πως όλοι οι δρόμοι
καταλήγουνε στη Ρώμη.

Καβάλα στο παπάκι μου
έβγαζα το ψωμάκι μου.

Πάντοτε είχα τύχη, μα
μ' εκείνο το δυστύχημα

η πίτσα για ντελίβερι
κατέληξε στον Τίβερη.

643

Στον ανθοπώλη βρέθηκα και σου 'φερα κυκλάμινα.
Πολύ στραβά το πήρες και πέρασες στην άμυνα.

Για σκέψου να σου έφερνα μονάχα ένα κυκλάμινο:
όλο θυμό θα μ' έριχνες ευθύς στη υψικάμινο.

642

ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Είπε πως είχε την έννοια του απόλυτου
η αγάπη για την πόλη του.
Σας λέω με την έννοια του απολύτου
πως απλώς κοιτάζει τη βολή του.


Τάδε έφη Αββάς Σαλβαδόρ.

641 γ'

Αγόρι πανικόβλητο,
κοινωνικό απόβλητο.

Κύριε, δεν τ' αγάπησες
κι οι ελπίδες του χασάπισσες.

641 β'

Αχ! βλήτο, απειρόβλητο
είσαι στο απυρόβλητο!


Τάδε έφη Πατήρ Φραγκίσκος.

641

Του λόγου του ως εικός
έμενε συνεχώς στο απυρόβλητο
πάντα με ρούχο μωβ, λιτο-
δίαιτος κι ασκητικός.


Τάδε έφη Αββάς Σαλβαδόρ.

640

Σήμερα με ευνόησαν οι μοίρες
όταν συνάντησα τον Don Ramirez
στη πλατεία του New Derkamison
-ήρεμος με το άσπρο του πουκάμισο.
Πρόεδρε, είπα, του Ιδρύματος Strontafthore,
χαίρε, ωραίε κι αδιάφθορε.


Τάδε έφη Αββάς Σαλβαδόρ.

639

Γέμιζα το ποτήρι μου, το κοίταγα και το 'πινα.
Το γέμισα οχτώ φορές - τα πάθη μου ανθρώπινα.

638

Έμεινε ακατούρητη.
Της άνοιξε ο σεκιούριτι.

637

Χάλασε ο προτζέκτορας.
Τον έφτιαξε ο Έκτορας.

636

- Κάθε βράδυ πού πηγαίνεις,
πενηντάχρονος εργένης;
- Πάω βόλτα στη Ρηγαίνης...

635

Η πρασινομάτα Γκέρτα
ήλθε από τη Γκαζέρτα
με μια φαγωμένη μπέρτα
όμως με τα σούρτα-φέρτα
τον απάτησε αβέρτα.


Τάδε έφη Πατήρ Φραγκίσκος

634 β'

Σ' είδα στα ξεροπήγαδα!
Δεν είσαι καμιά μύγα, δα!

634

Κάθε Σαββάτο απόγευμα, κοντά στα ξεροπήγαδα,
είχε ένα φτωχοκάλυβο, πήγαινα και την πήδαγα.

633

Μέσα σ' αυτό το οίκημα
διέπραξες αδίκημα.
Στη φυλακή σε πήγανε
κι εφτά σού είναι λίγα, ναι.

632

Ανήκει στη φυλή Μασσάι
και, καθώς λένε, δεν μασάει.

631

Είν' όλα μου τα αισθήματα ειλικρινή μα κι έντιμα.
Εγώ όρκο σου έδινα κι εσύ έκανες κέντημα.

630

Πόσο μ' αρέσει όταν με γλείφεις
σε παραλία της Τενερίφης...
Νιώθω του κόσμου τρανός χαλίφης.


Με μικρή παρέμβαση του Αββά Σαλβαδόρ.

629

Νοικιάσαμε δυο βέσπες
και πήγαμε στις Πρέσπες.

628

Βαρέθηκα τη Νάταλι.
Είναι τρελή και σπάταλη.

627

Γνώρισα έναν Αιγύπτιο
που κολυμπούσε ύπτιο.

626

Με κοίταξες ανέμελα,
με τάραξες συθέμελα.

625

"Έριξε η φύση φως!",
φώναξε ο Σίσυφος.

624

Της θύμωσε ο πατέρας της,
της κόρης της ανέραστης.

623

- Τα δικά σου CD χάνω.
- Γι' αυτόν εν σου συντυχάννω.

622

Εταξίδεψα εις Χίον
και πονούσα το ισχίον,
μα το πονηρό μου σχέδιο
επαρέμεινε ισχύον.

621

Μαραθήκανε τα άνθη
που της έστειλα στην Ξάνθη.
"Είσαι βλάκας", απεφάνθη.

620

Το φαγάκι σου αν φας
θα 'χεις όμορφο ανφάς.

619

Της Λένας της κατάκοιτης
πέθανε το γατάκι της.

618

Την ώρα που μας διάβαζε ο παπάς το Ευαγγέλιο
κοίταξα το κορμάκι σου και, Θεέ μου, ήταν τέλειο!

617

Στην αγκάλη σου είναι σάμπως
και ανθίζει όλος ο κάμπος.

616

Μέσα απ' της αυγής το φέγγος
ξάφνου ξεπροβάλλει ο Βέγγος.

615

Τι κι αν μένει σε παράγκα;
Βγαίνει έξω με το τάνγκα,
σκάει χαμόγελο στον μάγκα
κι έτσι βγάζει λίγα φράγκα.

614

Καμα-ριέρα, Κάμα Σούτρα,
δίνω μέσα με τα μούτρα.

613

Ψεύτη ντουνιά, ξετσίπωτε,
δεν σ' αγαπάω τίποτε.

612

Βρέθηκα πέρσι στη Γενεύη.
Φώναξε κάποιος "Κινδυνεύει!".
Μπήκα, λοιπόν, ευθύς μπροστά της.
Μου 'πε στ' αφτί "Γλυκός προστάτης...".

611

Ήταν κορίτσι όμορφο, γλυκό, με καλλιέργεια.
Μαζί μου πέρασε όμορφα και μου 'δωσε ενέργεια,
μα 'φυγε μουρμουρίζοντας "Απλά από περιέργεια..."

610

Θυμάμαι, μου 'πες άλλοτε
"Άσε με, ξεχαρβάλωτε."


Υ.Γ. Ουψ! Ίδια ρίμα με 551.

609

Ο ένας εν εθνικιστής,
"...το γαίμαν μας αυλάτζιν."
Τζι ο άλλος εν διεθνιστής
τζι ακούει το "Imagine".

608

Τόσο που την αγάπησα, και δεν μ' αγάπησε καθόλου.
Τούτη η ζωή μου φαίνεται πως είναι έργο του διαβόλου.

607

Το Σάββατο τ' απόγευμα διέσχισα τον Τάμεση.
Μπορεί να μη σε βρήκα εκεί, μα 'ταν η αγάπη μου άμεση.