Αγόρασες υφάσματα
και μου 'φτιαξες σκεπάσματα.
Είν' όλα καλοπιάσματα,
πολύ φτηνά τεχνάσματα.
Τόσα σκαμπανεβάσματα,
τόσα σφιχταγκαλιάσματα,
και γίναμε χαλάσματα,
αχρεία αποβράσματα
ζουν με παραμυθιάσματα.
Τα λαϊκά σου άσματα,
θρήνοι, ζητοκραυγάσματα,
αστεία αποσπάσματα.
Είμαστε πια φαντάσματα.
1 σχόλιο:
Άσε πια τα κομπάσματα
και πάρε τα λιπάσματα,
εχουμ’ αρραβωνιάσματα!
Δημοσίευση σχολίου