609

Ο ένας εν εθνικιστής,
"...το γαίμαν μας αυλάτζιν."
Τζι ο άλλος εν διεθνιστής
τζι ακούει το "Imagine".

608

Τόσο που την αγάπησα, και δεν μ' αγάπησε καθόλου.
Τούτη η ζωή μου φαίνεται πως είναι έργο του διαβόλου.

607

Το Σάββατο τ' απόγευμα διέσχισα τον Τάμεση.
Μπορεί να μη σε βρήκα εκεί, μα 'ταν η αγάπη μου άμεση.

606

Λονδίνο, καταχείμωνο. Είμαι στο Leceister Square.
Άνοιξη σε πεθύμησα, πού 'σαι γλυκύν μου έαρ;

605

Κι αν το δόντι μου πονάει,
βρίσκομαι στο London Eye
κι είσαι πιο ωραία απ' τη Δανάη.

604

Ήταν πολύ ρατσιστικό, μου είπε: "You are a Gypsy,
nevertheless, I'll do it with ya, I'm feeling kinda tipsy."
Θύμωσα, μα το έκρυψα. Της ζήτησα να σκύψει.
Και μόλις έπιασε δουλειά μ' ανέβασε στα ύψη.

603

Σ' το λέω Άγιε μου Σπυρίδωνα,
είναι τα χείλη της φιλήδονα.

602

Ο γιος μου μ' αναγκάζει,
"πάτα, ρε μάνα, γκάζι".

601

Ίσως από μιαν άποψη να είμαι σαν αόρατος,
μα πάνω σου απαλά ακουμπώ, γλυκιά αιχμή του δόρατος,
και γίνεται η ζωή χαρά κι ο κόσμος μου θεόρατος.

600

Έχει δυο χείλη όμορφα και δροσερά σαν μέντα,
μα δυσκολεύονται πολύ ν' αρθρώσουν κομπλιμέντα.

599

Μου πήρε το ποτήρι, λίγο κρασάκι μου 'βαλε.
Της χαμογέλασα γλυκά: ''Σε αγαπώ ρε βούβαλε...''

598

Στη φάρμα που την πήγα ψες (είχε μια φεγγαράδα...)
δεν ξέρω πώς την μπέρδεψα με μια τρελλή αγελάδα...

597

Κάθε βραδάκι πήγαινα
στη φάρμα με τη Ρήγαινα.
Κι ο βασιλιάς σαν έστελνε ένα σωρό στρατιώτες,
κατάφερνα και έπειθα πως τάιζα τις κότες.

596

Φλύαρο μ' αποκάλεσε και το 'φερα βαρέως.
Ένα λεπτάκι μίλησα κι εξήγησα ευθέως:
"Τους φλύαρους δεν τους μπορώ, αλήθεια, δεν τους πάω."
(Μα όσο είμαι δίπλα σου, αδιάκοπα μιλάω...)"

595

Στις έξι θα σχολάσει και θα 'χει πια βραδιάσει.
Στα ηδύποτα θα πέσει, θα πιει ένα καφάσι.

594

Άρχισε γυμναστήριο, κορμάκι για να φτιάξει,
για να τη βάζει ο φλώρος της σε ακριβό αμάξι.

593

Έχει καρδιά λαβύρινθο, σαν έργο του Δαιδάλου,
μα 'ναι τα χείλη της γλυκά, γεύση πικραμυγδάλου.

592

Λίγο λικέρ τη μέθυσε
κι η τσαχπινιά της με έθισε.

591

Αν η μέρα σου ξεκίνησε αναποδιές γεμάτη,
δες το παιδί που σε κοιτά και κλείσε του το μάτι.

Οι αναποδιές συνέχισαν; Πάνε μέχρι το βράδυ;
Δες το παιδί που σε κοιτά και ζήτα του ένα χάδι.

590

Στο στράτευμα με έστειλες, κακιά ποινικολόγισσα,
και το αποτέλεσμα εμφανές: αμέσως κρυολόγησα.

589

Με πέταξαν στο στράτευμα, στον τέταρτο τον λόχο.
Δώδεκα σφαίρες έριξα, μα δεν βρήκα τον στόχο.
Πες, το ρημάδι τ' όπλο μου, για πες μου, γιατί το 'χω;

588

Ήταν πολύ περήφανη για τα λατινικά της.
Μια μέρα το αποφάσισε, πως θα γινώ σακάτης.

"Εκ των πραγμάτων πέθανες! - λατινιστί 'de facto' "
και στο κεφάλι μου έριξε τη γλάστρα με τον κάκτο.

587

Μου 'πε πως θα με ξέκανε με τζούντο και καράτε
μα τώρα όποιος τη σκέφτεται, στ' αλήθεια τη λυπάται.

Κι αν μου 'πε "την κορμάρα σου πάψε να την εκδίδεις"
- το ΝΑΤΟ στη Μεσόγειο το ελέγχει ο Σταυρίδης.

586

Εξ αρχής το αντελήφθην:
είσαι μια παγοκολώνα
και ψυχρά με έχεις ρίξει
μέσ' στο μάτι του κυκλώνα.

585

- Δες! Μου το έχεις "επεκτείνει"...!
- Εσείς οι άνδρες, είστε κτήνη.

584

Σαν αγάπησα την Emma
γέμισε η καρδιά μου αίμα.

583

Τις κρυφές πληγές να ράψεις
και στον δρόμο να μην κλάψεις:
αν θα κλαις, αρχόντισσά μου,
θέλω να 'ν' στην αγκαλιά μου.

582

Ας είναι να σηκώσω
όσα σηκώνει η γη,
φτάνει που θα σου δώσω
χαρά για μια στιγμή.

Το σύμπαν ας σηκώσω
στις πλάτες σαν φτερό,
γλυκό χαμόγελό σου
να δω και να χαρώ.

581

Σαν Αγιατόλα
της Τεχεράνης
μες στην καρδιά μου
λύνεις και ράνεις,
μα η καρδιά μου
που με προστάζει
πάνω σου πέφτει
σαν καμικάζι.

580

Το όνομά της Έρση.
Την ξέρω από πέρσι.
Συζεί με έναν Πέρση,
της λέει "σ' αγαπάω"
μα εκείνη ...shows no mercy.

579

Δουλεύω στα κιτάπια.
Χθες βράδυ βγήκα, τα 'πια.
Τον πόνο μου κατάπια
που 'ν' η ζωή μου σάπια.

578

Τα αισθήματά μου ανάγλυφα.
Τα δυο βυζιά σου τα 'γλειφα.

577

Την έπιασα εξ απίνης
(εννοείται, επί της κλίνης).
-Τα πόδια σου μην κλείνεις!
-Θέλω να σε δω να χ...

576

Βρίσκει στίχους σε ξένα αλφάβητα.
Μικρά χαρτιά, τα καίει και θάβει τα.

575

Μου το ΄κανε επί του τάπητος.
Ντούρος, γλυκός κι αξιαγάπητος.

574

Μου 'ριξε έτσι στα ελαφρά, "αρσενικά γουρούνια"
μα ήταν σαν να κλότσαγε με μπότες και σπιρούνια.

Έτσι ο έρμος ρώτησα άλλης λογής ζουζούνια.
Τίποτα δεν απάντησαν, μα στείλανε σαπούνια.

"Άσε και θα με δείρουνε όλες με τα μπαστούνια..."
σκέφτηκα και τράβηξα για τα αγριοβούνια.

573

Μου είπε εν ολίγοις:
"Για κάνε λίγο πίσω".
"Ευγενικά με θίγεις,
κι ήσυχη θα σ' αφήσω."

572

Αν βρεις στον δρόμο σου αγελάδα εμπύρετη,
πάρ' τη μαγκούρα κι αμέσως δείρε τη.

571

Τις ρώγες σου πιπίλιζα
κι εσύ έπαιζες τρίλιζα.

570

Παντρεύτηκε πρόσφατα ένα τσουλί
που μπήκε πέρσι στη βουλή.
Ψηλά ψηλά έχει μια ουλή
που φαίνεται γιατί κουρεύτηκε γουλί.
Τα βράδια σε γριές το κορμί του πουλεί
κι αυτές κοιτάζουν με δέος το πουλί.

569

Ξεκίνησε στην εκκλησία ως αριστερός ψάλτης.
Αργότερα διετέλεσε δεινός αντεροβγάλτης.
Σήμερα φαντάζει ο χειρότερος εφιάλτης
σ' όλους τους υπαλλήλους της εταιρείας F.E. Altis.

568

Τη φίλησα στο τέτοιο της, της είπα "είναι γλύκα!"
"Γλύκα είναι τα χείλη σου, κι όχι η δική μου η προίκα.
Άσε τα λόγια φλύαρε, γι' άλλο σκοπό σε βρήκα.
Συνέχισε την τέχνη σου και στείλε με στο ΙΚΑ."

567

Πήγε και παραθέρισε στην Ελβετία, στις Άλπεις.
Φαίνεται δεν με πίστεψε, νόμισε ήμουν κάλπης.

566

Το έχω ήδη αντιληφθεί, τα πράγματα είναι ζόρικα
κι εμένα τα τραγούδια μου σου πέφτουν λίγο φλώρικα.

565

Ρώτησα πριν από καιρό: "Σ' αρέσουν τα βραχιόλια;"
και μόνο που δεν έβγαλε απ' την τσέπη δυο πιστόλια.
Κι αν στο μπαλκόνι βρέθηκε, νόμισε ήταν περβόλια:
αντί λουλούδια, φύτεψε φακές, μα και φασόλια.

564

Τέτοιο κεφάλι αγύριστο,
πάρ' το ξουράφι ξύρισ' το.

563

Πάντα μέσα στην καρδιά της
θα 'μαι σαν λαθρεπιβάτης.

562

Βλέμμα σαν χιόνι
πώς με ματώνει.
Όταν νυχτώνει
έρχεται μόνη
μ' ένα πριόνι
και με σκοτώνει.

561

Ζωή παραδουλεύτρα
κι εσύ μου βγήκες ψεύτρα.

560

Άνθρωπε περήφανε,
κι εσένα ο Θεός σε ύφανε.

559

Την αγαπάω τώρα χρόνια εφτά,
κι ας μου φάει κείνη τα λεφτά.
"Σ' αγαπώ" της ψυθίρισα κλεφτά.

558

Πλούσιος ο μπαμπάς της Χλόης.
Της αγόρασε Rolls Royce.
"That's a very nice choice!
(Του μπαμπά το χρήμα τρώεις.)"
της μουρμούρισε ένας γόης.

557

Μοιάζουν οι συνθέσεις σας τενεκεδένια κάλαντα.
Πάρτε το απόφαση, είστε παιδιά ατάλαντα.

556

"Your lips are so delicious!"
είπε σε τόνους αφροδίσιους.

555

Είν' αναπόφευκτη η δική σου η απόλυση.
Είναι σκληρό της εταιρείας μας το policy.

554

"Εσύ μέσα στην καρδιά μου είσ' ένα minority."
Έτσι ξερά μου το ΄πε και κλαίω απαρηγόρητη.

553

Ο ξάδελφός μου ο Ηλίας,
άρχοντας της ναυτιλίας,
είναι μαιτρ της υπνηλίας.

552

Ο πατήρ Ιερεμίας
είναι τέρας ηρεμίας.

551

Με ένα "Πφ!" ειρωνικό μού απάντησε όπως άλλοτε,
"Άσε μας με τις ρίμες σου, σαχλέ και ξεχαρβάλωτε!"

550

"Για σένα η αγάπη μου εκτείνεται στο infinity"
σου έγραψα, μα φαίνεται πως σ' άφησα ασυγκίνητη.

549

Την είδα και φοβήθηκα: "Ποια είναι τούτη, μάνα μου!
Σε λίγο θα με κλείσει σε κελί του Γουαντάναμου..."

548

-Φτηνή είναι η αγάπη σου, γι' αυτό την αποπέμπω.
Τράβα εσύ ν΄ακούσεις Μπαχ, εγώ θ' ακούσω Βέμπο.

-Τόσο καιρό με παίδευες, μ' είχες για πασατέμπο.
Εσύ δεν είσαι γιατρειά, δεν είσαι καν πλασέμπο.

547

Ήταν τα λόγια της σκληρά, καθόλου τρυφερά ή μπόσικα,
κι ένιωσα πως με τάισε δέκα ακαθάριστα φραγκόσυκα.

546

Πήγα για βόλτα στην Ερέτρια.
Γνώρισα κει μια ταξιθέτρια
όμορφη, μα ως τύπος μέτρια.

545

Είπα να επισκεφτώ ξένα κορμιά, αλλότρια
μα πήγα και συνάντησα και πάλι την κομμώτρια.

544

Αγόρασες υφάσματα
και μου 'φτιαξες σκεπάσματα.

Είν' όλα καλοπιάσματα,
πολύ φτηνά τεχνάσματα.

Τόσα σκαμπανεβάσματα,
τόσα σφιχταγκαλιάσματα,
και γίναμε χαλάσματα,

αχρεία αποβράσματα
ζουν με παραμυθιάσματα.

Τα λαϊκά σου άσματα,
θρήνοι, ζητοκραυγάσματα,
αστεία αποσπάσματα.

Είμαστε πια φαντάσματα.

543

Ποτέ δεν βρήκες αυτό το "happiness"
γι' αυτό τα βράδια μόνη σου τα 'πινες.

542

Όμορφη σερβιτόρισσα,
σε είδα κι αλληθώρισα.

541

Είτε τη φάει, είτε δεν τη φάει,
δεν θα τον κάνω identify.

540

Όποιος και να 'μαι, όπου κι αν πήγα,
όσα κι αν έχω θα είναι λίγα:
μέσα στο σύμπαν θα 'ναι μια μύγα.

539

Εν τέλει είν' ομότεχνος ο φίλος "Κακομούτσουνος":
πολύ συχνά ωραία τα λέει, κι ας είναι μικροτσ...

εις κακομούτσουνον ομότεχνον, μετ' ευχαριστιών

538

Μου είπε έτσι στα γρήγορα
λογάκια δυο παρήγορα.

537

Για κοίτα τον καλόγηρο!
Κοιτάει κάτω απ' τον ποδόγυρο!

536

Κι αν όλα είναι σε ύφεση
πιες ένα απεριτίφ εσύ.

535

Ήταν γυναίκα σκληρή, μα τίμια.
Ζούσε πουλώντας στον δρόμο ενθύμια,
περιφρονούσε την academia.
Η επαφή που είχαμε επιζήμια:
πήγα να ζήσω μαζί της στα Ίμια.

534

Μου 'πε στ' αυτί πως μ' αγαπά, σε παραλία της Δήλου.
Μπερδεύτηκα και βούρκωσα με δάκρυα κροκοδείλου.

533

Της είπα "Φέρε την παντούφλα"
κι εκείνη μου 'δωσε μια μπούφλα.

532

Γυναίκα αετονύχισσα
στα πόδια σου ξεψύχησα.

531

-Θες να μου παίξεις λίγο μπάντζο;
-Δεν έχω χέρι, έχω γάντζο...
Πήγε στον βρόντο το ρομάντζο.

530

Μια νύχτα σε συνάντησα δίπλα απ' τον αλευρόμυλο.
Πολλά υγρά ανταλλάξαμε, ήπιαμε και χαμόμηλο.

529

Έμοιαζε με παπαρούνα,
μα από μέσα ήταν γουρούνα.

528

Τον πόθο της καθρέφτισα,
μα 'ταν γυναίκα ψεύτισσα.
Κρίμα που δεν την έφτυσα.

527

Το σπίτι ψηλοτάβανο.
Με τύλιξες σε σάβανο.

526

Ποτέ μου δεν ανάσανα
απ' τα πολλά τα βάσανα.

525

Χάιδεψα το γατάκι της, μου 'πε να συνεχίσω.
Το φίλησα πολύ γλυκά - "Μη σταματάς! Θα χ..."

Συνέχισα ακάθεκτος, ήτανε μαυρομάτα,
μετά από είκοσι λεπτά είπε ευτυχώς "Σταμάτα!"

"Στράβωσε το σαγόνι μου..." της είπα μουδιασμένα,
μα χάρηκα σαν σκέφτηκα "ήρθε η σειρά μου εμένα".

Αμέσως το μονόκαννο πετάχτηκε στα ύψη.
Το άρπαξε και σκέφτηκα "για δες που θα το γλ..."

Δεν ξέρω τι σκεφτότανε, ίσως ν' αυτοκτονήσει,
γιατί εν τέλει το έπεισε να την πυροβολήσει.

Κι ενώ το όπλο έβγαζε άσπρο καπνό ακόμα,
η κοπελιά, που ήτανε βεβαίως γαλαντόμα,

στηρίχτηκε στα τέσσερα και γύρισε με νάζι:
"Κόπιασε στη φωλίτσα μου, εκτός κι αν σε πειράζει."

"Ο χρόνος με μαλάκωσε, σκληρός δεν είμαι πλέον..."
"Σκύψε λιγάκι και θα δεις κάτι πολύ ωραίον.

Θ' αλλάξεις γνώμη και θα ρθεις κοντά μου να φωλιάσεις
και την καραμπινούλα σου πάλι θα την αδειάσεις."

Το όμορφο γατάκι της πασπάτεψα λιγάκι.
Το έβλεπα και χάζεψα σαν να 'μουνα παιδάκι.

"Εν τέλει τι αποφάσισες; Στην πόρτα θε να μείνεις;"
μου είπε λίγο ειρωνικά, και μ' έπιασε εξ απίνης.

Την καραμπίνα άρπαξα, τη γέμισα με βόλια,
πάνω στην τίγρη χίμηξα, τη σκότωσα τη δόλια.

Η καραμπίνα χάθηκε εκεί μέσα στη φωλίτσα.
Κοτζάμ ντουφέκι ήτανε και έγινε ελίτσα.

Ξάπλωσε με την πλάτη της απάνω στο κρεβάτι,
τα πόδια διάπλατα άνοιξε και μου 'κλεισε το μάτι.

"Άσε με να ξεκουραστώ, αχόρταγη γυναίκα!
Ένα πουλάκι είναι αυτό, κι όχι μπαζούκες δέκα."

"Οι σφαίρες κι αν τελειώσανε, σου δέθηκαν τα χέρια;
Κατάπιες τη γλωσσίτσα σου; Για αρχίνα νταραβέρια!"

Τη μοίρα μου τη δέχτηκα. "Όλα ας γίνουν σκόνη..."
Μα ένιωσα το μονόκαννο που άρχιζε να φουσκώνει.

524

"Εδώ καλά μου φαίνεται, καλός είν΄ο εξώστης."
Αυτά είπε, τα κατέβασε, και έγινα δικός της.

523

Την αγάπη μας αμέλησες
και την τσίμπησαν οι μέλισσες.

522

Τόσο που με βασάνισες και έφτασες στα άκρα,
ούτε που να με ξύριζες - απέκτησα φαλάκρα.
(Πλέον δεν μου σηκώνεται, χρειάζομαι viagra.)

521

Ζηλεύω πάντα τους ζωγράφους.
Κυβερνήτες κάποιου σκάφους,
κάθονται επί του εδάφους,
όλη μέρα πίνουν μπάφους
και δεν σκέφτονται τους τάφους.

520

Πολύ παλιά διέθετα πολλή αυτοπεποίθηση,
μα η γυναίκα που 'μπλεξα είν' ειδική στη βύθιση.

519

Δεν έχω φαβορίτες μεγάλες σαν τον Κόκοτα
μα τελευταία μ' έκανες κι αισθάνομαι αλλόκοτα.

518

Σου το 'πα ότι μ' άρεσες
και με διαβάζεις μ' RSS.

517

Φώναξα "Θεέ μου, σε τι έχω φταίξει;"
κι αυτός ο πούστης δεν είπε λέξη.

516

Μ' άγγιξε κάτι ανεπαισθήτως.
Γύρισα κι είδα ένα κήτος.
Δεν ήταν ζώο, ήταν γυναίκα,
μα όχι σαν μία, αλλά σαν δέκα.

515

Κοπέλες που 'ν' ανίκητες
μα έχουν στα πόδια μύκητες.

514

Είν΄όλα μου τα αισθήματα ριγμένα στο τραπέζι
κι εκείνη σαν χαρτόμουτρο μόνη μαζί τους παίζει.

513

"Are you a chef?" - "Oh, no."
Μου 'δωσε το τηλέφωνο.

512

Είσαι απ' τις αφέντισσες
και τα όνειρά μου ξέντυσες.

511

Μου είπε "Είμαι φόνισσα"
και δεν της τηλεφώνησα.

510

Πριν από ένα δίμηνο
σου έφτιαξα σως με κίμινο.

509

Το όνειρο αφτιασίδωτο.
Εσύ είσαι το αντίδοτο.

508

Αι θυγατέραι των αρχόντων
διαμένουν εις τον Πόντον.

507

Υπάρχουνε γύρω τέσσερις τοίχοι.
Και μέσα και έξω πληθαίνουν οι στίχοι.
Κι αναρωτιέσαι πού είναι η τύχη.

506

Κρατά στα χέρια ένα καρπούζι.
Όλοι τον έχουν για γρουσούζη
κι η γκαντεμιά πάντα τον λούζει.
Πριν από λίγο στην Τουλούζη
θυμήθηκε το ροζ μπουρνούζι.
Σκέφτεται κείνη "Καλά, πού ζει;"

505

Μου έδειξες τα δυο βυζιά, τις όμορφές σου ρώγες,
κι ευθύς από τα μάτια μου πετάχτηκαν δυο φλόγες.

504

Τρελλαίνεται με τους ιλίγγους
και με το cunnilingus.

503

Ζούμε σε virtual reality
κι είν' η αγάπη μας παράλυτη.

502

Ήμουνα πάντα πλούσιος, δεν έχω πια να φάω.
Ήμουνα πάντα δεξιός, τώρα τιμώ τον Μάο.

501

Μάζεψα τόσα χρήματα, τα φύλαξα στην τράπεζα.
Αργότερα σε γνώρισα και στο καζίνο τα 'παιζα.

500

Της είπα "άντε ξάπλωσε αμέσως πάνω στο άχερο!"
κι ευθύς πήγε και άρπαξε ένα κουζινομάχαιρο.

499

Μου είπε ένα απόγευμα, μέσα στην τορπιλάκατο,
"δείξε μου την τορπίλη" και μ' έκανε ανάκατο.

498

Πιάστηκα στα δόκανα.
Γέμισα τα μονόκανα
και - βουρ! - μαζί της το 'κανα.

497

Κάθε βράδυ πάει και βρίσκει
μια ομορφούλα οδαλίσκη
και της δίνει λίγο ...ουίσκι.

496

Την καρδιά μου έχεις κλέψει.
Κάθε βράδυ πίνω Pepsi.

495

Εδώ και χρόνια χάλασες, ντουνιά αμερικάνικε,
και δεν σ' το κρύβω άλλο πια, πολύ μου κακοφάνηκε.

494

Αν είσαι έτσι γκαντέμης
την τύχη σου να τρέμεις,
μα αν έχεις τέτοια ρέντα
με τα κορίτσια γλέντα.

493

Νόμιζε ήταν υπόχρεη σε όλους "ναι" να λέει
(αθώο κορίτσι κι αφελές, που τη φωνάζαν Βίκυ)
και τρόμαξε σαν άκουσε, και άρχισε να κλαίει,
όταν της είπα πως μπορεί σε λίγους να ανήκει.

492

Χαμόγελο μού χάρισε, καρδιάς μου φτερουγίσματα,
κι ας είδα πως υπήρχανε τριάντα δυο σφραγίσματα.

491

Η ώρα πήγε δυόμισι.
Γλυκιά οπισθοδρόμηση.

490

Δεν πήρε όση έπρεπε φόρα
και κατέληξε στη νεκροφόρα.

489

Τα αισθήματά τους όμορα
και κατοικούν στη Γόμορα.

488

Καλό παιδάκι, τίμιο,
μα επαγγέλλεται τον δήμιο.

487

Είδες δυο μπάλες άνισες,
μονάχη σου χαχάνισες.

486

Γέρασα, φίλε Πήγασε,
και το πουλί μου σίγασε.

485

Ποτέ μου δεν σ' απάτησα
- μόνο με τη Μανιάτισσα.

484

Μετά τα ψαρολίμανα
τα χέρια μου απολύμανα.

483

Φάγατε τα μπρόκολα
και ψάρι σε λαδόκολλα
κορίτσια μου κρυόκωλα.

482

Δυο μινιατούρες γκέισες,
να πας μαζί τους δέησες
(ξενοδοχείο "Ace S")
μα όχι μ' Αθηναίισσες.

481

Μου τρώει τα μεροκάματα.
Την κοίταξα κατάματα
κι ευθύς της είπα "γ... τα".

480

Κορίτσι γαλανόματο
άρπαξε το αυτόματο.

479

Την ομορφιά του σώματος
στερήθηκε ο αόμματος.

478

Άρπαξε τον ασπάλαθο,
τον πέταξε στον κάλαθο.

477

Καθόταν μοναχή στο μπαρ μια όμορφη μποέμισσα.
Την πήρα στο δωμάτιο και το κενό της γέμισα.

476

Την είδα που σιδέρωνε τα καθαρά πουκάμισα,
της χούφτωσα τα δυο βυζιά, έσκυψε και τη γ...

475

Σε βλέπω που κοιμάσαι...
Θα σε πνίξω, πανάθεμά σε!

474

Έπαθε η γριά η άσημη
μια ασθένεια ιάσιμη.

473

Στο μυαλό μού πέφτει λίγη,
μα τα πόδια σαν ανοίγει
θα με πιάσουνε τα ρίγη:
κάθε δισταγμός θα φύγει.

472

Κάποια νύχτα στη Σανγκάη
την ακούω να βογγάει:
"You are such a nice guy!".

471

Θύμωσα γιατί τ' όφειλα:
παιδάκια βιβλιόφιλα,
μα σκίσαν τα εξώφυλλα.

470

Την είχα αυτοκράτειρα.
Της έκανα και σάτιρα.

469

Την είχα σαν πριγκίπισσα:
ποτέ μου δεν τη χτύπησα.

468

Την είχα σαν βασίλισσα
και στο μιμί τη φίλησα.

467

-Γλείφει κανείς των λουλουδιών τον ύπερο;
-Πικάντικο ακούγεται. Με αλατοπίπερο;

466

Πήρα ένα κάρο bonus.
Δεν μου έδιωξε τους πόνους.

465

Από το πολύ χασίσι
έχει μειωμένη στύση.

464

Περπατάει με δεκανίκια
γιατί χρωστούσε δέκα νοίκια.

463

Ένα βράδυ σαββατιάτικο
πρόδωσα τη συγκάτοικο
- μου το κρατά μανιάτικο.

462

Τον ζώσανε το απόγευμα ξανά οι πικρές του λύπες
και πήγε και της έστειλε εφτά μικρές τουλίπες.

461

Την πρόστυχη τη δούκισσα
χθες βράδυ τη χαστούκισα.

460

Δύο κορίτσια ατρόμητα
την πέσανε στον κόμητα.

459

Δεν ήταν τα παιδιά εχέμυθα
κι όλουθ τουθ φίλουθ πίκρεθ γέμιθα.

458

Καταγόταν απ' τις ΗΠΑ
κι ήτανε ωραία τύπα.
Τόσα λόγια που της είπα
ήταν στον νερό μια τρύπα.

457

Κάθε σχόλιό της τσούζει
κι ας φοράει μπλε μπουρνούζι.

456

Μικρέ μου ιπποπόταμε,
ό,τι θες, σου λέω, ρώτα με.

455

Πάλι ντύθηκε σαν ζέβρα
και μου έσπασε τα νεύρα.

454

Ήτανε κορίτσι ατάραχο
κι έτρωγε μόνο αβγοτάραχο.

453

Ένα απόγευμα στην Ύδρα
της αγόρασα κλεψύδρα
και της είπα: "Αρχόντισσά μου,
κοίτα τη ροή της άμμου.
Πέφτει απαλά σαν χιόνι,
μα ποτέ της δεν τελειώνει:
η κλεψύδρα σαν γυρίσει
η ροή θα ξαναρχίσει."

452

Σαν βλέπω στο πιάτο σαντιγύ
γυρίζει ο νους μου σαν τη γη.

451

Κοίτα τα παλιοπίπινα!
Μου κάνουνε αντίποινα!

450

Σου 'λεγα λεξούλες εύηχες.
Δεν μ' άκουγες, όλο έβηχες.

449

Έφτιαξα το μαλλί μου πρόχειρο.
Με πήρε για σκαντζόχοιρο.

448

Πούλησα το στέρεο
της πήρα περιδέραιο.
Μ' έφτυσε κι είπε "χαίρε..." - ω!,
σείστηκε το κορμί μου ακέραιο.

447

Πιες λίγη Κόκα-Κόλα, φως μου,
προτού σου έρθει ο κόλαφός μου.

446

Μου πήρε ένα δίλεπτο
να δω τ' αυτί το λεπτεπίλεπτο.

445

Με νόμισες ειδήμονα.
Στο κρύο, καταχείμωνα,
με κοίταζες επίμονα,
ψωμάκια σαν σου ζύμωνα.

444

Ελεύθερο είναι το πεδίο
κι έχει πολύ γλυκό αιδοίο.

443

Δώσε του Χρυσόστομου
να φάει από το ρόστο μου.

442

Μέχρι και οι κατακόμβες
έχουν γεμίσει σεξοβόμβες.

441

"Βγήκανε από τις βάρκες
και ξεκίνησαν τις τσάρκες.
Φορούσαν ρούχα που 'ταν μάρκες.
Ήταν νέοι, είδαν σάρκες,
τις πατήσαν - ήταν νάρκες."
διηγήθηκε ο Μάρκες.

440

Σαν η ζωή γίνει ρουτίνα
πέφτει παντού μεγάλη πείνα.
Μέσ' στο μυαλό σου σαν μια σφήνα:
για το ταξίδι σου ξεκίνα
κι είν' εφικτά κι αυτά κι εκείνα.

439

Πάλι, λέω, πάλι τζίφος.
Όπως στέκεις στο ημίφως,
το περίεργό σου ύφος
παραμένει πάντα γρίφος.

438

Όνειρα όλοι είχανε,
μα εσένα, βιομήχανε,
τα δικά σου αποτύχανε.

437

-Θα ρθεις στην κηδεία μου αύριο;
-Έχεις και χιούμορ πολύ μακάβριο.

436

Το κρέας του δρυοκολάπτη
στα έντερα πολύ με βλάπτει.

435

Δεν έκανες ποτέ σου πρέζα.
Αν κι έχεις μούρη Κογκολέζα,
ποτέ δεν ήσουνα τροτέζα.
Στο σπίτι κάθε βράδυ τέζα
και στην καρδιά σου μια πινέζα
- μέσα ζει μια Μητέρα Τερέζα.

434

Το κεφάλι σου σαν θόλωσε:
"Άτιμος ο κόσμος όλος, ε;"

433

- Κυκλοφορούν ακόμη δίσκοι LP - δες!
- Κυκλοφορούνε, μα χωρίς ελπίδες.

432

Τελειώσαν όλες οι ελπίδες.
Μείνανε μόνο οι λεπίδες.

431

Αφίχθη ένα δαιμόνιο καινό
σαν ήμουν ήσυχος, κι ενώ
προσπαθούσα να γεμίσω το κενό.

430

- Την κόρη του ζαχαροπλάστη
μην την πειράζεις, άσ' τη.
Ήταν πολύ γλυκό πιπίνι
μα έχει πρόσφατα πολύ χοντρύνει.

- Κι αν φαίνεται σε όλους φόλα
ξέρεις πού τα δίνει όλα;
Κι αν είν΄η σάρκα της γεμάτη,
είν' ένας άσος στο κρεβάτι.

- Δεν είναι σάρκα, είναι λίπος.
Μου είναι συμπαθής ως τύπος,
μα το κορμί της δεν είν' πρώτο,
μα σαν τ' ανάποδο γ*** το.

429

Τα ρούχα αυτού του πένητα
μόνο εκείνη υφαίνει τα.

428

Κοστούμια ατσαλάκωτα.
Τα πάθη μας ξεβράκωτα.

427

Τα βλέμμα σου στο άπειρο.
Το πάθος σου ανάπηρο.

426

Άπλωσε τα χοντροπόδαρά σου
στον καναπέ και ξεκουράσου.

425

Είδα την "Ιφιγένεια εν Ταύροις"
με τη συντροφιά μιας μαύρης.

424

-Ένα γλυκό φιλί σου στέλνω.
-Κι εγώ σου λέω "hell no!!".

423

Στο κοινοβούλιο των λόρδων
κονσέρτα παίζουνε εγχόρδων
υπό την οσμή των σκόρδων.

422

Πέρασα μεγάλο λούκι.
Φεύγοντας απ' το κουτούκι
οδηγούσαμε Suzuki
και ακούγονταν δυο κούκοι.
Μου 'δωσες ένα χαστούκι,
λες και πλακώσαν Μαμελούκοι.

421

Σαν δεις τα πόδια τα ελεφάντινα,
φύγε αμέσως, κάν' τηνα.

420

Πρέπει να πας περίπατο.
Ας είναι κι ως το δίπατο.

419

Μην τα πειράξεις, άσ' τα κει,
μπας και θυμώσουν οι αστακοί.

418

Της εταιρείας πέσαν οι πωλήσεις
κι αμέσως γίναν απολύσεις.
Ήτανε - είπαν - η μόνη λύσις.

417

Παρά το μικρό της μήκος,
γέμισε χαρά ο οίκος.

416

Ποτέ δεν φάνηκε ιππότης.
Ήταν, αντίθετα, μεγάλος πότης
κι έπιανε κάθε τόσο τον ποπό της.

415

-Η πρότασή του ρηξικέλευθη.
-Άγνωθτη, όμωθ, η προέλευθη.

414

-Ποία είναι η πεοέλευση;
-Η εταιρεία L.F.C.

413

Οι πατατούλις μι τη ρίγανη,
πις μου βρι, πού πήγανι?

412

Πολλά αισθήματα κρύβει η ποίηση
- αισθήματα σε κύηση.
Κι είναι, όμως, πάλι προσποίηση.

411

Είναι γυναίκα αγέραστη
με ομορφιά αξεπέραστη.
Στο τέλος της ημέρας, τι;
Οι άνδρες της ανέραστοι,
την άφησαν ακέραστη.

410

Το "ναι" της ένα ορόσημο.
Το φιλί της πόσιμο.
Αφέθηκα στο δόσιμο.
Το "όχι" ήταν νεκρώσιμο.
Αφέθηκα στο λιώσιμο.

409

Στις βιτρίνες τα ευπώλητα.
Στους δρόμους παιδιά ξυπόλητα.

408

Είναι μια Φωφώ βυζού
που φοράει φο μπιζού.

407

Τον όρκο μου παράβηκα
για δυο βυζιά αράβικα.

406

Στην αγκαλιά σου κρύφτηκα.
Σου 'πα τραγούδια γύφτικα.

405

Μη διαβείς αυτό το φαράγγι.
Δεν υπάρχει καμία ανάγκη.

404

Είπα με κάθε σεβασμό στον φίλο μου τον Στάθη:
"Φύγε ρε φίλε από κει, μην κάνεις τέτοια λάθη.
Κρέμμεται από πάνω σου μια δαμοκλεία σπάθη."

403

Τι τρέχεις, δάσκαλέ μου;
Πες μου, πού πας καλέ μου;

402

Έχω τα δικά μου χούγια:
τρώω την πίτσα με αντζούγια.

401

Στην καρέκλα της δε μένει
ακόμη κι όταν είν' δεμένη.

400

Οι σκέψεις σου ανθρώπινες.
Το Amaretto το 'πινες
τον πόνο δήθεν για να πνίξεις
σε μια ζωή ήξεις αφήξεις.

399

Τα λόγια σου επώδυνα
κι εγώ ό,τι είχα σ' το 'δινα.

398

Στα χείλη τα βελούδινα
γλυκά φιλάκια σου 'δινα.

397

Ήτανε κουλ και μπόσικη
μα σαν μπαμπούσκα ρώσικη.

396

Φέρνω ξανά στη θύμησή μου
την καρδούλα τη μισή μου.

395

Αποβραδίς θυμήθηκες
τις προτάσεις τις ανήθικες.

394

Monsieur κομψέ κι αδύνατε,
ξερακιανός πώς γίνατε;

393

Για δες τη φάτσα του εαυτού σου
και θα πεις αμέσως "φτου σου!".

392

Φώναξε αίφνης "Κύριε ελέησον!"
θυμωμένος ο John Mason.

391

Είπε ο Καίσαρ για τον Βρούτο:
"Πες μου, τέκνον είναι τούτο;"

390

-Τι κάνει "νιάου" στα κεραμίδια;
-Ένας ποντικός μ' αρχ...

389

Τα βυζιά της σαν συνάντησα
ντράπηκα πολύ και τα 'ντυσα.

388

Τα βυζιά της σαν αντάμωσα
χάρηκα και καρδάμωσα.

387

Τον βαρέθηκα τον Γιάννη!
Όλο τον ποπό μού πιάνει...

386

Τους φακούς σου φόρα τους:
ξαπλώνουν στην αιώρα τους
με γκόμενους αόρατους.

385

Κάθε παιδί κακόμοιρο
έχει ένα τρύπιο όνειρο.

384

Όταν έφτασα εις Boston
μου 'πε ο φίλος μου "Καλώς τον!".

383

Γλυκειά μου αυτοκράτειρα,
για σένα τούτη η σάτιρα.

382

Είσαι γέννημα της Αβάνας, μπάρμπα;
Ή μήπως γιος της Βάνας Μπάρμπα;

381

Ήρτασιν κάτι μάειρες
που το Μπουένος Άιρες.

380

Καμώματα παιδιάστικα,
φτάνει τα πια, κουράστηκα.

379

Γυναίκες αδυσώπητες
μας τάισαν χυλόπιτες.

378

Τέτοιο σκουφί που φόρεσες,
CIA or SS;

377

Για μια αρχιτεκτόνισσα
πήγα κι αυτοκτόνησα.

376

"Think globally, act locally."
Αυτό είπα στον Κόκκαλη.

375

Δεν χρειάζεται σωσίβιο
λόγω του ότι είναι αμφίβιο.

374

Πήγε και κρύφτηκε ο όφις
στα αρχεία του Foreign Office.

373

Αν αγαπάς τον Στέφανό σου,
τρέχα τώρα στεφανώσου.

372

Το κορίτσι στο ποδήλατο
είν' όμορφο - για φίλα το.

371

"Τι TV ζητάς;"
τιτιβίζει ο Ζητάς.

370

Ντουνιά σκληρέ κι αδύναμε
κι εμείς ρεζίλι γίναμε.

369

Τα όνειρά μου χάρτινα.
Όση χαρά έχω πάρ' τηνα.

368

Τα όνειρά σου γυάλινα.
Τον πόνο σου απάλυνα
κι εσύ σκεφτόσουν άλληνα.

367

Είπε ο φίλος του Ηρόστρατου:
"Πάλι έκανε τη μόστρα του."

366

Με δέχτηκε για δυο δεκάρικα,
να 'ξερες πόσο χάρηκα.

365

"Would you screw me if...?" - "Oh, no!",
είπα στην υψίφωνο.

364

Μεγάλο είναι το μπόι του
μα έχει φάτσα ανόητου.

363

Βρέθηκα με τον Ύπατο
και πήγαμε περίπατο.

362

Σαν πήγα για περπάτημα
βρήκα κορίτσια άτιμα
η μια λίγο γεμάτη μα
η άλλη σαν τη Φάτιμα
κι έκανα παραστράτημα.

361

Κι οι δυο κορμιά αγέρωχα,
περάσαμε υπέροχα.

360

Της ζωής μου τα τερτίπια
σε πικρό ποτήρι ήπια.

359

Σου 'ρχόμαστε όλοι - να 'μαστε! -
Χάρε σκληρέ κι αδάμαστε.

358

Έλληνες αγελαδοτρόφοι
κέρδισαν το Cowboy Trophy.

357

Ο ιατρός μου ο θεράπων
είναι βόρειος, είναι Λάπων.

356

Ρίμες προπαροξύτονες
σοκάρουνε τους γείτονες.

355

-Θέλω το κορμί σου ολάκερο.
-Το αίτημά σου είναι άκαιρο.

354

Σαν παιδί κάνει ο Κνίτης.
Ένα απόγευμα μιας Τρίτης
έσκυψε κι είδε το μ.....ί της:
"Ολόκληρος γυναικωνίτης!"
Κι έτσι το 'κανε μαζί της.

353

Αρπάζει, λοιπόν, την κάμερα
και την πετάει παράμερα.

352

Όταν διερρήχθη ο παρθενικός υμένας
διαπίστωσε πως δεν υπήρχε πυθμένας.

351

Μου φαίνεται, ο Φίλιππος
σαν σκέφτεται την ύλη πως
γίνεται περίλυπος.

350

Δυστυχώς απογοητεύτηκε κι όλο τρώει μα
ούτε σ' αυτό δεν βρίσκει νόημα.

349

Τον έδεσε πισθάγκωνα
τον άτακτό της άγγονα.

348

Τράβα πάντα ίσα, βρε
καλέ, γλυκιέ μου θησαυρέ.

347

Πίσω απ' τις πρώτες μου ρυτίδες
πες μου αλήθεια, πες τι είδες.

346

Οι εραστές της αφτιασίδωτοι.
Εκείνη είν' ασύδοτη.

345

"Τώρα που το τέλειωσε το γλέντι
το ΄ριξες όλο στο αψέντι.
Θα φύγεις μόνος σου λεβέντη;"
Έτσι απέκτησε αφέντη
και να 'τον πάλι τον κυρ-Μέντη.

344

Ξάφνου στην πόρτα φάνηκα
με δυο μπλουζάκια αμάνικα
κρατώντας τα λουκάνικα.

343

-Φαίνεται κάτι να σε καίει...
-Κι εγώ σου λέω πως είμαι ΟΚ.

342

Παλιέ μου φίλε Γάλλε
ακόμη ένα ποτήρι βάλε
κι έπεται σάλτο μορτάλε.

341

Ακόμη και το παλιοκάτσικο
σεργιάνισε για πλιάτσικο.

340

Ντουνιά πικρέ κι απίθανε
οι άνθρωποι θε φτύθανε.

339

-Είδα χθες τον Γενικό.
-Του μίλησες στον ενικό;
-Όχι, δεν είν' ευγενικό.

338

Ακούμε μεγάλο βρυχηθμό
θτηθ Κορίνθου τον ιθθμό.

337

Βλέμμα σκληρό κι αμείλικτο.
Πάρ' το τσιγάρο τύλιχ' το.

336

-Νομίζω είν' γυνή μοιραία.
-Νομίζω είναι μη ωραία.

335

Το μόνον πράγμαν που αφήσαν
ήταν την παλαιάν αφίσαν.

334

Όλα τα κατεδάφισες
και τίποτα δεν άφησες.

333

Ας μην είσαι αναμάρτητος
φτάνει να είσαι ανεξάρτητος.

332

Στα λογοπαίγνια έχει έφεση
και υπογράφει "F.S.E."

331

Βρήκε δουλειά χωρίς πίεση
στην εταιρεία P.S.E.

330

Πες του νά 'ρθει κά-
ποια στιγμή για τον νάρθηκα.

329

Στο Ιράκ λείο είναι το έδαφός μου.
Στο Ηράκλειο είναι, το είδα, φως μου.