27 Οκτ 2009

586

Εξ αρχής το αντελήφθην:
είσαι μια παγοκολώνα
και ψυχρά με έχεις ρίξει
μέσ' στο μάτι του κυκλώνα.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εξ αρχής το αντελήφθην:
*****Τέλος τέλος
είσαι μια παγοκολώνα
*****είμαι ότι είμαι
και ψυχρά με έχεις ρίξει
*****αλλά σε τραβάω
μέσ' στο μάτι του κυκλώνα.
*****στην πραγματικότητα

Ανώνυμος είπε...

Τα ειρωνικά τα δίστιχα
πήρε τοις μετρητοίς
και νόμισε, μου φαίνεται,
πως σοβαρολογείς.

Πες της στα ίσια, πες το της,
έτσι, σε στυλ αστείου,
πως πάγος ποτέ δεν ήτανε,
μα λάβα του ηφαιστείου.

Για ποια πραγματικότητα,
για ποια, αλήθεια, λέει;
Και είναι πράγματι σκληρή;
Κι αν είναι, ποιος να φταίει;

Μόνη πραγματικότητα
η αγάπη που υφαίνει
κι όποιος τον έρωτα ξεχνά
στο ψέμα του πεθαίνει.


("Truth without love is a lie.")